De stad Chiang Mai is een geweldige stad in het noorden van Thailand waar veel cultuur is te vinden in de vorm van handwerkkunst. In het centrum van Chiang Mai zijn vele art cafeetjes/shops en tribe-souvenir shops. Heerlijk. We vermaken ons hier goed mee en komen helemaal tot rust als we lekker ergens zitten waar we aan het tekenen of schrijven zijn.

Naast het heerlijk relaxen hebben we ook een jungle trekking van drie dagen gedaan. In het bergachtig gebied tegen de grens met Myanmar hebben we door de jungle getrokken waarbij we de eerste nacht op een heuvel bij de Lahu tribe sliepen. We hadden een prachtig uitzicht over de heuvels en de vallei vanaf het bamboeterras. Er was geen elektriciteit of stromend water. De douche was dan ook niet meer dan een rieten hokje met koud water, vanwaar je over de vallei uit kon kijken tijdens het douchen. Mehrnaz vond het helemaal geweldig (voor 2 dagen). In het dorp waren de kinderen aan het spelen met elastieken. We hebben lang zitten kijken omdat ze zeer creatief een uitgebreid spel met deze elastieken hadden. Op de tweede dag hebben we een tweede jungle trekking gedaan waarbij we langs verschillende watervallen kwamen waar we konden zwemmen. De bossen zijn echt ongelooflijk mooi, met verschillende soorten planten/bomen/bamboe en dieren. Tijdens het wandelen was onze gids nog heel erg geschrokken van een slang die over het pad kwam glijden. Heel professioneel, want hij was niet giftig en we hadden graag een foto gemaakt. Aan het einde van de dag kwamen we bij een grote rivier waar we konden bijkomen van de tocht. Op de derde dag liepen we onze bamboehut uit om te gaan ontbijten. Tot onze verbazing stonden er opeens zeven grote olifanten op het terrein. Ze waren net aangekomen vanuit het olifantenkamp verderop. En die beesten zijn echt indrukwekkend. We waren zo erg onder de indruk van de olifanten dat we eigenlijk helemaal niet dichtbij durfden te komen. Mehrnaz en ik mochten samen op de moeder olifant zitten die een klein baby-olifantje bij zich had. De tocht op de olifant ging langs de rivier met soms steile stukken en rotsblokken op het paadje. Maar de olifant liep met gemak over dit parcours heen. Na de tocht zijn we nog even bij de olifanten gebleven. Vooral het babytje wilde we met ons spelen. Maar ja, ook de babyolifant was mega sterk. Moeder olifant stond er rustig bij en keek of de baby geen gekke dingen deed. En echt hoor, als de baby ons omver probeerde te duwen 'zei' de moeder er wat van. Daarna hebben we afscheid genomen en zijn we met een raftboot de rivier afgevaren. Toen we in rustigere wateren kwamen stapten we over op een bamboeboot. Dit was een leuke afsluiter van de jungletrekking.

Drie dagen Bangkok, waar het reisgezelschap bij elkaar kwam voor de verjaardag van Dave. We waren blij elkaar weer te zien en hadden elkaar veel te vertellen. Dave had een geweldige tijd gehad op de boksschool maar vond twee weken wel genoeg. Hij had nog nooit zoveel gezweet tijdens het sporten. Wij vertelden onze verhalen, waarna de avond in viel en we op stap gingen in Bangkok. met een groep van het hostel zijn we naar een club op Khoasan Road gegaan. Hier werd Dave om twaalf uur door iedereen gefeliciteerd en kreeg hij taart en tequila om zijn verjaardag te vieren. De nacht was nog lang en dat merken we de volgende dag. We waren nogal brak, alleen Mehrnaz was fit (die had geen alcohol op) en heeft ons door de dag gesleept. We hebben zo half brak de grote Boedhistische tempel in Bangkok bezocht en door de Chinesewijk en shoppingcentrum gewandeld. Bangkok heeft echt mega grote shoppingcentra. Er komen dan ook mensen van Dubai, Singapore en Saoedi-Arabië om hier te shoppen. En we blijven ons maar afvragen waarom ze wel zulke grote shoppingcentra, paleizen en tempels hebben, maar geen daklozenopvang. Ook al hebben we al zoveel straatkinderen, prostitutie en bedelaars gezien, snappen we nog steeds niet hoe het zo oneerlijk verdeeld kan zijn. En ook als we naar ons zelf kijken: wij hebben de tijd en het geld om een half jaar te reizen terwijl anderen niet eens genoeg te eten hebben. We hebben menig gesprek gehad over hoe we de wereld anders zouden willen en hoe we daar zelf aan kunnen bijdragen. Dit ging van ronduit boos en verontwaardigd tot hoopvolle inspiratie voor een betere wereld. Het was alweer tijd om afscheid te nemen; Dave ging naar Bali en Joris en Mehrnaz gingen naar Pai. Pai leek wel een werkelijk geworden utopie. Ha fijn, ook mensen die van een betere wereld dromen. Pai is een soort hippie dorp en echt geweldig. Overal in Pai zijn bijzondere mensen en gezellig etenstentjes met een vegetarisch of veganistisch menu, zelf gebakken brood, fruitshakes en soyamelk. Met de scooter hebben we de omgeving van Pai verkend. Als je door het berglandschap rijdt zie je rijstvelden waar boeren samen bezig zijn hun land te bewerken en op de achtergrond steken de bergtoppen door de wolken. Dit gaf ons weer een heerlijk vakantiegevoel. Door de groene bergen, rijstvelden en prachtige uitzichten kwamen we bij retreats, meditatiecentra, yogacentra, tempels, artcafe's, hotsprings en watervallen. Bij de watervallen zijn we even gaan afkoelen.

We zijn ook nog even naar Mae Hong Son geweest, dit ligt vlak tegen de grens met Myanmar, wat wel te merken was. We moesten namelijk twee keer door checkpoints heen van het Thaise leger. In Mae Hong Son woont Paula die Mehrnaz kent van Expressive Arts therapy course. We ontmoetten Paula en haar vriend Francesco in een klein artistiek restaurantje. Paula geeft Peace building en Human rights lessons aan Burmeese vluchtelingen door middel van kunsten. Want hoe kun je iemand leren over vrede als diegene met heel veel woede zit. De dingen die Paula en Francesco zeiden waren zo inspirerend. Zij zaten met dezelfde onvrede over de wereld en dezelfde vragen over hoe en waarom en hoe zelf een verandering te maken. Voor we het wisten zaten we in vurige gesprekken en vergaten dat we misschien ook een keer eten moesten bestellen. Plots tikte een meisje ons aan. Ze was voor een paar weken in Azie om foto's te maken voor een organisatie Travel to Teach en ze had geen idee waar ze moest beginnen. Hoe mooi hoe mensen kunnen samen komen.