We werden rond half tien wakker en ontbeten en douchte wat. Om 12:00 uur gingen we weer op pad en namen de metro naar het rode plein. Daar kochten we een stadskaart van Moskou waarna we het alweer te koud hadden en een Starbucks indoken. Daar gingen we op de kaart aantekenen waar we vandaag nog heen wilde. We kozen voor een stel wolkenkrabbers een paar mooie metrostation en de tv toren. Na de koffie op te hebben gedronken liepen we in de zon naar de wolkenkrabbers toe. Onderweg liepen we onder achtbaanswegen door en over een sombere winkelstraat-achtigeheen. We kwamen na lang lopen steeds maar niet bij de wolkenkrabbers. Uiteindelijk waren we er en zagen dat er nog veel wolkenkrabbers in de steigers stonden. Via een brug, waar allemaal studente elkaar aan het fotograferen waren, kwamen we bij de voet van de wolkenkrabbers uit. We liepen nog een of andere ingang in die half uit steigers bestond en kwamen tot onze verbazing in een super mooi en groot overdekt winkelcentrum terecht. In de centrale hal was een enorm glazendak met daarboven de torens die de lucht in staken. Na even gezeten te hebben kochten we bij een supermarkt eten en drinken voor in de trein. Nu gingen we op weg naar mooi metro stations en die kwamen we ook zeker tegen. De ene na de andere metro was rijk gevuld met Jugendstil architectuur, super mooi. Na wat foto's namen we de metro naar een straat bij het hotel in de buurt waar we typisch voedsel uit Rusland konden eten. Het was de zelfde eet keet als in St. Petersburg helaas. Maar we gingen toch naar binnen om te eten en zagen een kaartje liggen met adressen van de zelfde keten in Moskou. Het waren er een stuk of 30. Na het eten gingen we naar de tv toren. Het was inmiddels al donker geworden en de temperatuur was naar -18 graden gedaald. We liepen in redelijk hoog tempo omdat we het koud hadden. De toren kwam langzaam dichterbij en toen we er waren en een ticket wilde kopen bleek dat met alleen je originele paspoort binnen te komen. Helaas had Dave alleen zijn kopie mee. Een les om volgende keer wel het origineel mee te nemen. Nu moesten we nog super lang terug wandelen naar het hotel. Onderweg liepen we langs de Conquerors of Space. The Conquerors of Space is a 350-foot tall titanium monument that is shaped like the exhaust spiral of a rocket. Wij hadden het koud dus keken even opzij naar het monument en liepen daarna verder. We verdwaalde een beetje en kwamen langs allerlei stambeelden en gebouwen waarna we eindelijk bij het hotel aan kwamen. De norse beveiligingsvent knorde een beetje omdat we een half uur te laat waren om onze tassen op te halen. Nu was het wachten tot dat we werden opgehaald. Na 1,5 uur kwam er een man die zei dat we met hem mee konden komen. We dropte onze tassen achterin en gingen in de auto zitten. We begroete een gast die al voorin zat en herkende meteen het Nederlandse accent. Hij (Leonard) was die dagen in Moskou geweest en nam nu ook de Trans Siberië express. Onderweg naar het station vertelde onze bestuurde het een en ander over Moskou. Zelfs op het station in de kou begon hij een heel verhaal te vertellen. Hij wees drie stations aan op het plein en vertelde dat het ene station 300 treinen verwerkte op een dag en dat de andere drie treinen per dag had. Het derde station waar wij bij stonden had twee treinen per dag. Hij vertelde ook dat het station waar wij bij stonden precies ook in Vladivostok staat. We liepen uiteindelijk naar de trein en kregen onze coupe toegewezen. Op het perron sprak een dame Joris aan in het Nederlands, ze had de Nederlandse vlag gezien op de tas. Haar reis ging naar Vladivostok en ook Mongolië en China. We vertelde onze reis en namen daarna afscheid. Leonard die we ontmoet hadden had een andere coupe helaas. Wij kwamen een Rus tegen in onze coupe die geen woord Engels kon. Na begroet te hebben en knal rooie pantoffels gekregen te hebben van de promovendi gingen we slapen. De trein begon te rijden en liet door het ritmisch geluid ons zachtjes in slaap vallen.