De drie dagen in de trein. De zon scheen door het treinraam heen en langzaam werden we wakker. De gsm van de Rus ging keihard af maar Joris was al wakker en Dave sliep gewoon door. Rond 10 uur werden we wakker en klapte we de onderste bedden op tot bank. Voor het ontbijt gebruikte we voor het eerst onze kommetje en spork. Gevuld met muesli en melk hadden we een heerlijk ontbijtje. Het winterlandschap, gedomineerd met berkenbomen, naaldhout en soms een paar huisjes, was het voorlopige uitzicht voor ons. Na enige tijd stopte we en konden we even uitstappen. Het vroor buiten 25 graden terwijl het binnen 25 graden boven nul was. Even de temperatuur verschil van 50 graden overbruggen was erg lekker. Russische dametjes buiten kwamen op ons af om voedsel te verkopen. Honden liepen te schrooien en de rijtuig beheerster (promovendi) sloeg met een hamer de ijspegels van het treinonderstel af. Na 20 minuten reden we weer verder het winterlandschap in. We hebben in de trein ons vermaakt met lezen spelletjes spelen en film kijken. Eerst hadden we wat gelezen. Dave in zijn Willem 2 boekske en Joris in het boek genaamd Wilde Zwanen. De Rus zetten wat muziek op en tuurde een beetje uit het raam. Na wat gelezen te hebben deden wij potjes pesten en Dave zei dat hij daar heel goed in was. Uiteindelijk had Dave het niet meer want Joris won steeds. Toen had Dave ook genoeg van die Rus waar je niet mee kon communiceren. Joris maakte het niet zoveel uit en zei toen tegen Dave dat er misschien vanavond nog wel iemand bij kwam. Er was namelijk nog een bed vrij. Dave zei dat als dat gebeurde hij helemaal gek werd. 'S avonds kwamen er bij Perm twee Russen bij zitten. Eentje sliep bij ons in de coupe en de andere in de coupe naast ons. De twee Russische zaken mannen konden wel engels wat het gezelliger in de coupe maakte. Ze hadden Heineken bier bij en pistache nootjes. Nadat ze dat op hadden begonnen ze thee te drinken. Dave zei toen dat wij een beeld hebben dat Russen veel wodka drinken. Zij zeiden dat ze een keer in de maand wodka drinken en voornamelijk thee. Sowieso zei hij dat Russen veel thee drinken. Wij pakte toen ook thee en zaten vervolgens met zijn vieren thee te drinken. We kregen nog adviezen over lekkere vis in Listvianka en dat Siberische vrouwen in Irkutsk er mooi zijn. Na wat gebabbel ging er een van hun slapen en speelde we met de andere een potje pesten. Hij kende het spel redelijk goed omdat zoiets ook in het Russisch bestaat. Toen we twee potjes hadden gespeeld gingen we slapen. 's Nachts om één uur stopte de trein weer bij een station en tot onze verbazing gingen de twee Russen en de andere Rus de trein uit met spullen en al. We hoopte heel erg dat er geen nieuwe mensen bij ons in de coupe kwamen omdat we ook wel eens effe ons eigen domein wilde hebben. Je kunt dan allebei beneden languit liggen en ruim van het tafeltje gebruik maken. Ook praat je meer doordat er niet iemand is die de hele tijd toekijkt maar niets zegt. Maar gelukkig stapte er niemand onze coupe binnen en ging de trein langzaam weer rijden. We werden wakker en konden heerlijk heel de coupe gebruiken voor ons zelf. We aten onze muesli met melk en begonnen weer wat te lezen en muziek te luisteren. Heel de dag hebben heerlijk relaxed kunnen doen. Leonard die we tijdens onze transfer in Moskou tegen kwamen kwam langs. Daar hebben we nog een tijdje mee gekletst. Hij vertelde dat hij werkt als organisator bij de Parade. Toen Leonard weer weg ging zaten we eerst nog alleen in de coupe maar bij een volgende stop kwam er een jonge Russische gast genaamd Alex erbij die een beetje Engels kon. We leerde elkaar wat beter kennen over woonplaats en werk. Hij vertelde dat hij advocaat is en in een appartement woont in Ulan-Ude, dicht bij het Bajkal meer, met zijn vriendin. Hij vond het foto album wat Joris heeft mee genomen leuk om te zien, vooral de mooie foto van Mehrnaz. We gingen met hem ook een potje pesten. Hij snapte het snel wat het spel beste leuker maakte. In de avond hadden we met de Leonard afgesproken in het restaurant die twee wagons verder was. Maar onze promovendi zei dat ze voor veel minder geld evengoed eten kon maken in haar kleine keuken. We kregen alleen niet uitgelegd dat Leonard in het restaurant op ons wachten. Dus liep een van ons naar het restaurant om hem op de hoogte te stellen. Hij bleef daar en wij aten in ons eigen rijtuig uiteindelijk. We kregen van de promovendi heerlijk pasta met worstjes beetje saus, salade en maïs. Dit deed ons erg goed en genoten ervan, kosten waren voor ons allebei 400 rubels dus 5 euro pp. We hadden de promovendi 50 rubel meer gegeven omdat wij het zo lekker vonden. Later op de avond stopte we op een station en opeens kwam Leonard weer langs. Wij hadden inmiddels een fles wodka gekocht en boden hem dat aan. Hij had er wel zin en dronk met ons mee. We konden effe Nederlands praten, wat wel fijn was. De Rus Alex lag namelijk boven op zijn bed tv te kijken. Na één uur ongeveer gingen we aan het bier en dronk Alex mee. We speelden weer pesten alleen nu met zijn vieren. Tot laat in de avond speelden we en hadden we erg veel lol. De fles wodka was bijna helemaal leeg. Laat op de ochtend werden we wakker. Alex was als eerste wakker en ging na zijn ontbijt de krant lezen en Harry Potter kijken. Wij genoten van het uitzicht wat veranderd was naar heuvels met bomen waar veel sneeuw op lag. We vonden het nu normaal om in zo'n kleine ruimte te leven. Na wat geschaakt te hebben met thee gingen we bij de coupe van Leonard kijken maar hij was nergens te vinden. We riepen nog bij de wc in de buurt 'hee Hollander' maar we kregen geen antwoord. Toen zijn we maar terug naar onze eigen coupe gegaan en wat gaan lezen. We dronken wat soep samen met Alex en lazen nog wat. Dave had zijn horloge nog op de tijd van Moskou laten staan om met de tijd van het trein schema gelijk te blijven lopen. Maar hij schrok steeds als hij de echte tijd hoorde. Dat was namelijk 4 uur later. We kregen langzaam weer honger en Leonard zou bij ons komen eten. We wilde opnieuw naar zijn coupe gaan om hem op te halen en zijn coupe te zien maar onderweg kwamen we hem al tegen. Toen zijn we naar onze coupe gegaan en hebben we even gewacht tot dat de promovendi klaar was met stofzuigen om te vragen of ze voor vier man kon koken. Dat deed ze graag voor en dit keer kregen we rijst met salade en worst. Wederom weer goed te eten. Na het eten hebben we nog in het tijdschrift de Quest en het boek waar de grote gebeurtenissen van 2011 in staan gekeken. Dit was erg leuk om met de Rus Alex te kijken. De protesten in Moskou stonden er ook in en Alex zei dat dat extremisten waren. Na nog wat gepraat te hebben ging Leonard terug naar zijn coupe en gingen wij nog film kijken en slapen.