Jordanaz.reismee.nl

Trans Baikal express

Heel de nacht in het appartement hadden we niet kunnen slapen. De tv van de boven buren stond zo hard dat we alles konden verstaan. Ook was er op een plek in het appartement een doorzichtige gordijn waardoor het super licht was. We hadden geen oog dicht gedaan en stonden om half 4 op om vervolgens op de trein gezet te worden door Vladimir. De Mongoolse rijtuig beheerder verwelkomde ons en wees onze coupe aan. Bij het instappen van de trein lag er een hoop kolen in de trein om de verwarming in de trein op temperatuur te houden. We liepen verder het gangpad in en zagen een vieze vloer, lakens die te drogen hingen aan een reling en het stonk naar verbrande kolen. In onze coupe kwamen we een Hongaarse studente tegen genaamd Erika Gal, die in Ulaan Bator voor een half jaar gaat studeren. We hadden leuke gesprekken met haar en gingen daarna slapen. We werden rond 12 uur 's middags weer wakker en hadden goed geslapen. Het uitzicht was veranderd in een wit landschap waar heuvels en steppen zich afwisselde. We hadden erg leuke gesprekken met Erika over haar land Hongarije en over ons land. Joris lied foto's zien van de Bavelselaan en van zijn familie wat ze erg leuk vond. We kwamen bij de grensovergang met Mongolië en moesten onze paspoorten inleveren bij de douanen die langs de coupe liepen. Dave er Erika gingen naar buiten om de laatste rubels op te maken aan drinken en eten. We moesten drie en half uur wachten tot we weer gingen. Er kwam eerst nog een drugs hond langs de coupe gewandeld met twee brede Russen die ons streng aankeken. Daarna kregen we onze paspoorten terug en reed de trein eindelijk verder. We reden langs een streng beveiligde zone met lichten die op de trein schenen. Na een kwartiertje stopte we weer omdat we nu bij de Mongoolse douanen waren. Hetzelfde verhaal met onze paspoorten en de drugs honden herhaalden zich. Ondertussen kwam er steeds een Mongools kindje onze coupe binnen lopen waar wat heel grappig was. foto en filmpje worden later in Peking geüpload. Uiteindelijk ging de trein weer reiden en konden we gaan slapen. Omdat we Erika Hollandse klompjes hadden gegeven kregen we van haar ook een cadeau. Uiteindelijk vielen we in slaap.

Reacties

Reacties

Pepijn

Ha, dat kado van een hongaarse Erika spreekt tot de verbeelding! Vooral als een beschrijving van dit kado wordt weggelaten. :-)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!