De wekker ging om half zes en we werden moe wakker. Dit kwam doordat er s'nachts twee gasten op de gang keihard geluid gemaakt hadden. Joris had ze uiteindelijk weg gekregen wat weer voor rust zorgde. We kwamen beneden bij de balie met onze tassen en werden verzocht mee te gaan naar buiten. Een vieze auto met geblindeerde ramen stond op ons te wachten. De balie medewerkster gaf de chauffeur geld en we konden in stappen. Er kwam opeens ook een taxi aanrijden die er veel beter uit zag. Nu wisten we meteen dat we in het zwarte circuit terecht waren gekomen. Op het station aangekomen moesten we even wachten op de trein. In de coupe zaten we uiteindelijk met twee Mongoolse dames. Bij het wegrijden van de trein stond de gang vol mot jonge dames die hun vader of moeder aan het uitzaaien waren. Na het uitzwaaien hadden we eerst nog geslapen in de coupe waarna we wat aten. Het landschap veranderde soms in kale vlaktes zonder sneeuw. Ook zagen we kudde paarden en kamelen. Snel renende ruiters te paard draafden door het landschap wat echt super vet was om te zien. In de avond kwamen we bij grens en werden onze paspoorten en visa weer gecontroleerd. Ook werden de wagons opgetild, wat erg spectaculair was, en op een ander onderstel gezet vanwege de andere spoor breedte in China. Dit duurde bij elkaar 6 uur. Om één uur s'nachts konden we dan eindelijk gaan slapen. In een warme coupe werden we wakker. Het landschap was veranderd in een akkerland met bomen en dorpen. Op de achtergrond zag je de bergen als een aquarel schildering de horizon domineren. We stopte bij het een na laatste station. Wij gingen even een luchtje happen buiten en vonden het heerlijk. Het was namelijk niet meer zo koud maar gewoon rond het vriespunt wat we wel gewend zijn. Hier hebben even echt van genoten. Daarna moesten weer de trein in voor het laatste stuk naar Peking. We hadden allebei echt genoeg van de trein, nog 3,5 uur. We reden door gebergtes heen met een rivier en wat dorpjes. De tunnels waren soms lang en donker ten opzichte van de felle zon. Een half uur voor aankomst reden we langs electriciteits centrales, nieuwbouw flats van 25 verdieping hoog en heel veel rotzooi wat overal verspreid lag. Bij de aankomst was er blijdschap vanwege het behalen van de big trip St. Petersburg - Beijing. Op het station stond onze gids klaar en bracht ons naar het hotel. We kwamen in een mooi chinees straatje te recht waar het druk was met toeristen. We liepen in dit straatje ons hotel binnen waar we een mooie kamer in Chinese stijl kregen. Na de spullen gedropt te hebben liepen we door het drukke straatje en merkten op dat het nagebouwde huisjes waren. Een soort Rossada van Beijing. Bij het door de straat lopen vond Dave het echt wennen dat je niets kan lezen. Je moet echt door de ramen kijken wat voor zaak het is. We gingen uiteindelijk wat eten wat een uitdaging was. Het point it boekje kwam nu goed van pas. We hadden uiteindelijk een salade, een of andere witte pudding met uitjes, vlees met bleekselderij en pepers, en garnalen met komkommer en perzik wat erg lekker was. We moesten vooraf betalen. De pudding vonden we niet heel lekker dus hebben we dat laten staan verder was het erg lekker eten.