Vanuit het zuidelijke Kunming moesten we 22 uur in de trein zitten/liggen om in Zhangjiaji te komen. De stad Zhangjiaji ligt in het centrum van China waar het landschap ligt waar de film Avatar is opgenomen. Dit beschermd natuurgebied valt onder het UNESCO erfgoed. De eerste dag dat we het park bezochten was het bewolkt. Dit maakte de eerste indruk van het park niet minder spectaculair. De torens van stenen die begroeid zijn met planten leken precies zoals in de film. Naast dat er veel Chinezen waren liepen er ook apen rond die de aandacht trokken van de mensen. De Chinezen vonden daarentegen ons weer interessanter en wilde met ons op de foto. We zijn een stuk groter dus voor de Chinezen net een Avatar. Gelukkig kregen we alleen veel aandacht bij de entree van het park zodat we zelf ook nog konden genieten van het avatar landschap. Het landschap veranderde steeds bij het wandelen en naarmate we hoger klommen werd het uitzicht spectaculairder. Het leek net of we ons in de film waande, zoveel leek het landschap erop. Dag twee en drie in het park was nog mooier vanwege de zon die scheen. We liepen langs een helder riviertje die werd geleid door stenen en rotsblokken. De groene beplanting was extra goed te zien omdat de bomen (metasequoa) nog geen blad hadden. Tevens konden we hierdoor ook beter de hoog uitstekende rotsen zien. Na een uurtje lopen weken we van het grotere pad af en kwamen we bij een rustig stuk waar bijna niemand liep. We zagen fel gekleurde vogels die rond vlogen in het bos. We liepen verder en kwamen bij een splitsing van het pad waar we rechts moesten. Het pad bestond voornamelijk uit trappen waardoor we soms even rust namen om op adem te komen. Naarmate we het dal uitkwamen werd de zon feller en warmer. Eenmaal boven kwamen we bij het hostel uit waar we bleven overnachten. Vanuit het hostel konden we naar twee mooie spots lopen die mooie uitkijken had over het landschap. Met een biertje in de hand, het uitzicht vanuit het hostel en de zon konden we goed bijkomen van de tocht. We filosofeerde wat en genoten van de ondergaande zon. De volgende ochtend stonden we vroeg op om de zon ook weer zien op te komen. We ontbeten met scrabbelt egg en tomaten waarna we naar de spot gingen om de zon zien op te komen. We waren precies op tijd, want toen we vijf min. stonden kwam de zon boven de bergen uit. De toppen van de rots partijen werden langzaam verlicht wat een mooie contrast gaf met de donkere diepte van het dal. Nadat we weer een paar mooie foto's gemaakt hadden gingen we naar een ander gedeelte van het park wandelen. Onderweg moest Dave nog wakker worden, zo vroeg opstaan was even wennen. Bij het andere gedeelte aangekomen moesten we steilen ijzeren trappen beklimmen om bij een mooi uitzichtpunt te kunnen komen. Het bizarre was dat er ook een omaatje van 80 rond liep om van het uitzicht te genieten. Elke ochtend Tai-Chi help dus wel degelijk. Via een hangbrug en altijd weer andere trappen kwamen we bij nieuwe uitzichtpunten. We hadden nu wel genoeg van dit landschap gezien merkte we. Het was nu nog een mooie wandeling terug naar de bus. Via een druk bezochte route liepen langs de verschillende uitzichtpunten. Een paar keer moesten we op de foto met een stel blije Chinezen. Via een enorme lange afdalen waar Chinezen puffend en hijgend de berg op wandelde kwamen we weer bij het heldere riviertje. Onderweg kwamen nog vrouwen op hoge hakken tegen die vermoeid langs de rand van de trap zaten. Ook liepen er mannen met bamboe stoelen waar Chinezen in zaten die omhoog werden gedragen. Wij waren gelukkig weer beneden en konden nog een laatste keer van het mooie avatar landschap genieten. Eenmaal weer bij het hostel in Zhangjiaji gingen we op relax-modus.