Naar Laos en weer terug - by Mehrnaz
Inmiddels al weer een paar weken verder… en we hebben weer veel meegemaakt. Maar we merken ook steeds vaker hoe vertrouwd we in Azie zijn geraakt. Natuurlijk kan het vertrouwder: zo is Naz nog steeds niet vloeiend in Laotiaans. Wie weet moeten we straks wennen als we naar Nederland komen.
Er zijn een aantal dingen die we heel graag van Nederland hier zouden willen implementeren:
-Bijvoorbeeld de fantastische gladde, rechte, goed onderhouden wegen van Nederland. Nog nooit zijn we wagenziek geweest in Nederland, maar hier… In Vietnam reden ze zo hard en agressief dat we ons hart vasthielden en spontaan gingen bidden dat we het zouden overleven. In Laos: of er is geen weg en rijd je gewoon door de modder. Heel avontuurlijk. Of er zitten zulke enorme gaten in de weg, dat we als sambaballen doorelkaar werden geschud. In Thailand naar en van Pai zaten er zulke heftige haarspeldbochten in de weg dat het busritje meer iets weg had van een achtbaanattractie, speciaal ontworpen om zoveel mogelijk mensen aan het kotsen te krijgen.
-Het Nederlandse mega drukbezette treinschema dat in vergelijking met hier echt mega betrouwbaar is. Hier is de trein standaard te laat. Het zou vreemd zijn als de trein op tijd zou zijn. Sterker nog, dat is nooit voorgekomen.
-In Nederland weet je gewoon altijd van te voren wat je staat te wachten, hoe alles gaat verlopen en dat alles volgens schema gebeurd zoals van te voren was aangegeven. Als het afwijkt is dat vreemd, vervelend of ongewenst. Hier we weten nooit van te voren wat het programma is van bv een tour of trekking en als ze dan een programma hebben gegeven is het tot nu toe nog nooit voorgekomen dat er aan dat programma gehouden werd. We weten dat zo ondertussen wel en daar hebben we ook geen enkel probleem meer mee. We laten ons meevoeren door de gebeurtenissen en vertrouwen er maar op dat het ze het goed zullen regelen. Maar een Nederlandse gewoonte blijft er toch er in zitten. Ook al weten we van 'Lao-time', wil Joris altijd op tijd klaarstaan. Bij de Gibbon Experience stonden wij kwart voor 6 al klaarwakker, aangekleed en wel naast ons bed omdat de gidsen om 6 uur met het ontbijt zouden komen. De gidsen waren er pas om kwart voor 7 en we zouden pas om half 11 vertrekken. Nou, ik ging dus weer slapen. Ze hebben hier een mega relaxte levenshouding en leven naar hoe het komt. Maakt ook dat ze nogal een korte-termijn-visie hebben. En dat zien we in alles terug. Ze gooien bijvoorbeeld gewoon zonder nadenken waar dan ook hun afval weg. Maakt niet uit waar; of het nou de straat, de zee, een rivier of een natuurpark is. Als je in een restaurant bv zegt dat je vegetarisch bent, en dan ook nog de vertaling weet zodat ze het wel moeten snappen, dan komen ze aan met vis, want vis is geen vlees. En zelf al zeg je 'geen vlees, geen vis, geen melk, geen ei', dan is er geen mogelijkheid om van het menu af te wijken. Al was het alleen maar om soyasaus te gebruiken ipv vissaus. Of slagroom in de koffie te doen (dat kan blijkbaar echt niet!) Bv ze doen autogordels alleen aan als ze een politiewagen tegenkomen en als die voorbij is, snel weer uit. En dan hoeft alleen de chauffeur een gordel aan. Waarom? Omdat hij de chauffeur is en de politie anders een boete geeft. Logisch nagedacht. Ook zagen we mega veel winkels waar ze voor een habbekrats prachtige antiekwaren verkochten. Spullen die wij met zorg in een museum zouden plaatsen. Oude historische gebouwen werden gewoon gesloopt voor nieuwe wegen. Geschiedenis hoort bij het verleden en daar hechten ze niet echt waarde aan en de toekomst weet je niet dus kun je het ook niet plannen. Dit maakt overigens wel dat de mensen erg in het 'nu' leven. De mensen lijken vele malen relaxter en gelukkiger dan de mensen in Nederland.
Er zijn ook een aantal dingen die we dolgraag zouden willen implementeren in Nederland:
-De vertrouwde gekko's die je altijd en overal op de muren ziet. Ze geven je gelijk een vertrouwd thuisgevoel en ze vangen alle muggen, spinnen en vliegen. Bovendien zijn ze veel milieuvriendelijker dan alle andere insectenbestrijders. -Dieren lopen gewoon vrij rond hier door het dorp. Kipjes, eendjes, varkens, geiten, honden, koeien. Super gezellig. Koeien op de weg leek ons echt een briljant plan, want automobilisten moeten dan wel rustiger rijden. Hetgeen de verkeersveiligheid bevorderd en ook nog mensen de kans geeft om even te ontspannen. Voor de koeien zou het ook geweldig zijn, want zij kunnen nu vrij rondlopen in plaats van opgepropt te zitten in een fabriekshal. Voor de staat en de belasting levert het ook voordelen op, want ze hoeven de berm niet meer bij te maaien. Briljant.
-Met stokjes eten. Daar zijn we nu wel echt gedreven in geworden. we moesten wennen toen we weer bestek zagen. Met stokjes eet je veel bewuster en langzamer, waardoor je eerder door hebt dat je genoeg hebt gehad. waardoor mensen precies genoeg eten.
-Bananenbladeren als verpakkingsmateriaal. Zowel de lunch van sticky rice, als saus, als brood, als friet, nou ja.. eigenlijk alles behalve soep, kun je in bananenbladeren verpakken of opdienen. Ze maken er een mooi bootje of puntzakje van, eten erin, dichtvouwen, prikkertje erdoor: tadaaa. Vele malen gemakkelijker te produceren dan bedrukte papiertjes en kartonnetjes en natuurlijk afbreekbaar.
-Alles-is-oké-houding. Mensen zijn hier zo tevreden met wat ze hebben, ook al hebben ze niets. Misschien ook omdat ze niet weten wat er nog meer is. maar misschien ook omdat ze niet helemaal zijn geïndoctrineerd door de consumptiemaatschappij.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}