Leshan met de grootste Boeddha ter wereld kijkend over de rivier. Niet te geloven dat ze zoiets uit de rots gehakt hebben. Heel veel Chinezen zagen ons ook als een soort big Boeddha toen we met ze in
een wachtrij stonden. Een markt met bakken vol vissen, schildpadden, krabbe, garnalen, inktvissen was wederom weer leuk om langs te lopen. En even verder buiten, de slacht huisjes waar het vlees
buiten werd uitgestald. Na een fijne treinreis kwamen we dan eindelijk in Kunming aan waar we met 25 graden heerlijk met biertje in de zon konden vertoeven. Jonge Chinezen van 10 jaar oud gemiddeld
kunnen het beste engels spreken. In een toko waar we wat gingen eten kookten de ouders en communiceerde de zoon van 10 jaar oud met ons over wat we wilde eten. In de bus naar de garden expo stond de
bus even stil bij een stoplicht. De Busschaufeur opende tot onze verbazing even de klep naast hem waar de motor zit om even het oliepeil te checken. Dat kan allemaal hier en is nog handig ook. Garden
expo Kunming, waar ook Nederland vertegenwoordigt is met uiteraard een molen. Een bloemen zee van gele, rode, roze en oranje klaprozen bij de entree, gaf ons een heerlijk lente gevoel. In het Chinees
worden vragen altijd gesteld met ja en nee erin. Dus ze zeggen altijd 'gaat het goed of niet goed?'. Ontmoeting met een Engelse kerel die voor vier jaar Engels geeft in China. Hij vertelde echt super
interessant verhalen over China. Hij had onlangs zijn gsm in een taxi laten liggen en belde toen zijn gsm op waarna hij met de taxi chauffeur afgesproken had waar ze elkaar ontmoeten om de gsm terug
te kunnen geven. En dat dan met de gedachte dat je op straat moet oppassen dat je gsm niet gestolen wordt. Samen met de Engelse kerel en een Oostenrijker hebben we s'avonds gegeten. We hadden
heerlijk eten met rum erbij gemaakt van maïs. De rum had nogal een bizarre smaak. Bij het afrekenen zag de Engelse een pot met olijven staan waar de maïs rum in was gegoten. Hij wilde meteen een fles
er van kopen om te proeven. De smaakt van de rum was maïs en olijven samen.
De lieve panda's bezocht en gestoepkrijt met Chinezen. We moesten vroeg op om vervolgens met een busje naar het panda ressort gebracht te worden. We liepen het park binnen waar voornamelijk bamboe is
aangeplant. We liepen met een groep van tien mensen naar het eerste buitenverblijf van de panda's. Daar zagen we vier kleine panda's die met elkaar aan het spelen waren en behendig de boom inkropen.
Er waren meer verblijven bij elkaar waar ook wat groter panda's in zaten en zelfs een panda met een jonkie rond liep. We liepen verder en kwamen bij de rode panda's. Deze zijn een stuk kleiner en
lijken een beetje op vossen. Als laatste kwamen we bij een groot verblijf waar een stuk of 8 panda's bij en tegen elkaar lagen bamboe te eten. Ze doen zich voor als luie beesten want ze ploffen neer
en gaan dan rustig bamboe eten. Ook laten ze zich soms rustig achterover vallen om op hun rug verder te eten. Na een half uur genoten te hebben van deze panda's kregen we nog een film te zien over de
onderzoeken die ze doen bij panda's. Vooral het voortplanten in natuurlijke omgeving van deze beesten gaat moeizaam. Terug in het hostel zijn we naar people square gewandeld. In dit park was het
overvol met Chinezen die weer plezier aan het maken waren met van alles. We liepen rustig rond en kwamen op een groot plein waar opeens een Chinees Dave aantikte. De Chinees schreef 'fun' op de grond
en Dave knikte ja. Toen begon de Chinees de geschiedenis van China op de grond te tekenen. Ondertussen waren er al 20 mensen om Dave en de Chinees heen komen staan. De Chinees ging ijverig te werk en
tekende er op los. Soms dan vroeg hij aan Dave of hij het snapte en dan knikte Dave van ja. Het was leuk om te zien hoe snel de aandacht van de Chinezen van de ene activiteit naar de andere
activiteit schakelen. Wederom weer een erg leuke middag gehad in het park.
Een treinreis door de bergen waar koolzaad velden met hun gele kleur de terrassen domineren. De trein is met schotten opgedeeld waar tussen zes bedden hangen. Steeds drie bedden boven elkaar. In de
trein ontmoeten we drie Chinezen die voor zaken in Xian waren. Ze vinden onze manier van reizen erg interessant en vragen hoe we eten bestellen in restaurants zonder Chinees te kunnen. Wij laten ons
boekje zien waar we wat Chinese karakters in hebben geschreven zoals groente, vlees, tofu, specialiteiten etc. Ze moeten er om lachen maar vinden het wel een goeie van ons. De trein rijdt langzaam
door de bergen en als we een tunnel uitrijden is het landschap veranderd in een wit sprookjesachtig berglandschap. Wij liggen rustig op onze bedden en genieten van het uitzicht. Na een uurtje zijn we
de hoge bergen weer uit en stopen we bij een stad (een dorp voor Chinese begrippen). Bij ons komen een oma met dochter zitten die eigelijk een plaats hadden op het bovenste bed. Wij laten ze beneden
liggen wat ze erg waarderen. De tijd gaat langzaam. Soms zitten we bij het raam en soms liggen we op onze bedden. In het landschap zien we langzaam in de dalen de terrassen met gele bloemen. Het
blijken koolzaadvelden te zijn. Ook grote bamboe- en siergras soorten zien we steeds meer. Als de trein s'avonds Chengdu binnen rijdt hebben we onze instant noodels al op, net als de rest van de
Chinezen in de trein. We stappen uit en kunnen gemakkelijk de metro vinden om bij ons hostel te komen.
Fietsen over de 15km lange muren van Xi'an. Het was heerlijk weer om te fietsen en tegelijkertijd de stad van boven te bewonderen. Eerste moesten we door de drukke straten van Xi'an naar de muur
lopen. Via een raar zebrapad waar je eerst dwars over moest steken en daarna een stuk tussen het verkeer liep kwamen we bij de ingang naar de muur. Toen we eenmaal op de muur waren was het rustig.
Alleen wat wandelaars en fietsers kwamen soms voorbij. De muur van 25 breed en 20m hoog liep als een lange straat langs alle daken. Vanuit hier hadden we mooie uitzichten over de omliggende parken.
Levendige parken wel te verstaan, waar werd getafeltennist, gebadmintond, gevliegerd, gewandeld, gesport, gezeten, gespeeld etc. We huurde een fiets en vonden het weer heerlijk om na anderhalve maand
weer is te fietsen. We reden heel de muur af wat ongeveer 15km bedroeg. Toen we de fietsen weer inleverden en verder wandelde was dat ook wel weer lekker. We wandelde door een bar straat heen waar
allemaal stellen in de meest bizarre kleding op de foto werden gezet. Daarna kwamen we in de islamitische wijk waar we door een smal straatje wandelde. Hier zagen we echt oude vervallen huisjes waar
de kleding werd gewassen in de goot en daarnaast het afval werd gedumpt. Een oud omaatje zagen we nog proberen een kat weg te jagen en bij een doorkijk zagen we de waslijn tussen de huisjes vol met
was hangen. Na weer redelijk lang gewandeld te hebben kwamen we bij een park waar een zaal was met allemaal rollerskates. Dit was voor ons weer een verrassing. Het park was nog in de aanleg waardoor
we extra geïnteresseerd over de paden wandelde. Twee grote waterpartijen waar op gevaren werd, gaf meteen al een levendig beeld. Ook werd er onder partytenten gepoold en thee gedronken. Kinderen
konden in een kleine kermis zich vermaken wat voor gelach zorgde waardoor we alleen maar blije mensen in het park zagen. Eenmaal buiten het park was de rust voorbij en zoefden de electrische scooters
weer kei hard voorbij.
Vroeg opgestaan voor bezoek aan de 2160m hoge Huá Shãn berg. Om 5:15uur ging de wekker omdat we om 6:30uur een bus op het station moesten hebben die ons naar de berg zou rijden. We moesten op het
station goed zoeken naar de bus maar had hem gelukkig uiteindelijk gevonden, althans de halte. Na een half uur wachten was onze bus nog niet voorbij gekomen. We zijn toen terug naar het hostel gegaan
waar ze ons vertelde dat we bij de verkeerde halte stonden. Grrrrrrr. Waren we bijna in een verkeerde bus gestapt! Ze zeiden nu dat we de trein ook konden nemen. Dat was raar want eerst zeiden ze dat
alleen een bus er naar toe reed. Maar we gingen dan toch maar met de trein. We kochten een 'hard seat' plek, wat de laagste klasse is in de trein. We kwamen tussen de Chinezen met grote pakketten op
hun schouders te lopen. Toen we de trein binnen stapte viel ons de het interieur niet tegen. Er waren goede stoelen en het was niet heel druk, net een Nederlandse trein zonder spits uur. Alle soorten
chinezen zaten in de trein en er kwamen ook verkopers voorbij. Ze gingen midden in de coupe staan om bijvoorbeeld een riem te verkopen. Jammer dat we hem niet konden verstaan want hij kon wel een
half uur praten over de reden waarom je die riem moest kopen. Na 2 uur stapte we uit de trein en kwamen op een station terecht dat in een derde wereld land stond. Vervallen huizen met zwervers en
wegen met gaten erin waar oude barrels over reden zorgde ervoor dat wij echt naar elkaar keken dachten 'waar zijn we nu weer in beland'. Met een zwarte taxi konden we uiteindelijk het vervallen
gehucht verlaten en kwamen op het bezoekers centrum van de berg aan. Daar konden we kaarten krijgen voor de berg. We werden eerst met een busje een stuk de bergen in gereden. Steile wanden rezen
langs het busje op waarna we uiteindelijk bij een kabelbaan terecht kwamen. We konden ook de trap nemen maar de kabelbaan ging toch een stukje sneller dachten we. Eenmaal in de gondel kwamen we
langzaam boven in de bergen terecht. De zon werd helderde en het uitzicht mooier. Eenmaal op de top konden we met heel veel trappen op verschillende toppen komen. Steeds hadden we erg mooie
uitzichten over de bergtoppen en trappen die er naartoe leidde. De trappen waren soms erg gevaarlijk vanwege het ijs en sneeuw wat er op lag. Hierdoor moesten we voorzichtig lopen. Na veel mooie
views gehad te hebben gingen we terug met de gondel naar beneden en met het busje de bergen weer uit. Nu moesten terug naar Xi'an zien te komen. Na wat nagevraagd te hebben kwamen we bij de bus uit
die we s'ochtends ook hadden moeten hebben alleen dan naar de berg toe. We stapten in de bus waar ieder van ons 11 kaartjes kregen voor bewijs van betaling. Eenmaal na 2 uur terug in Xi'an aan
gekomen waren we goed moe van de dagtocht.